Fomaman Bir Ekmek Hikayesi
Merhaba ben Alper, 2006 yılından beri bir web tasarımcı olarak hayatımı kazanıyorum. İçimde bir mutfak sevdası olduğu için, profesyonel aşçılık okuma ve eğitim alma hayalim vardı . Malesef hayatın akışı, biraz da benim ürkekliğim buna izin vermedi. En mutlu olduğum anlar, her zaman mutfakta ve sevdiklerime güzel yemekler yaptığım zamanlar oldu.
2016 yılında oğlumun dünyaya gelmesi ile de hayatımın merkezine nazikçe oturuverdi. İşte o zaman başladı oğlumu daha sağlıklı nasıl beslerim? , hazır gıdalardan nasıl uzak tutarım? maceram. Peynir, yoğurt, raw bar, pizza, şekersiz tatlılar ve niceleri derken, zamanla elim hamura daha çok değer oldu. Ekmek yapma fikri oğlum 1 yaşındayken geldi. Onlarca video izleyip, makale ve yazı okuduktan sonra, oğlum için ekşi mayalı ekmekler yapmaya karar verdim.
Günler haftaları, haftalar da ayları kovaladı. En sonunda oğlum ilk kez baba, anne gibi teker teker kelimeleri sıralamaya başladı. Tabi bu sürede ekmeklerimi de severek tüketiyordu. Yani ilk müşterilerim oğlum ve eşim oldu diyebilrim 🙂 . Günlerden bir gün büyük bir francala yapmıştım, ekmeği fırından çıkarır çıkarmaz Kuzey, Fomaman diye bağırdı. Ne zaman kocaman bir ekmek yapsam bu şekilde seslenmeye başlayınca işte gelecekteki adımız bu dedik ve Fomaman doğdu.